top of page

Fuck Work-Life Balance!

  • Foto van schrijver: Stephanie Van Ooteghem
    Stephanie Van Ooteghem
  • 5 jan 2021
  • 5 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 7 dec 2021


ree

Vooreerst, premier Decroo, dank je om mijn inleiding te verzorgen!! ;-) Geïntroduceerd

worden door de premier, kan ik van mijn bucket list schrappen! Dank je

wel dus!

Work life integratie – lange leve Foert !

Spreek met de gemiddelde 35 jarige met 2,3 kinderen, vraag “Hoe ist?” en binnen de 5 tellen

hoor je “druk”.

De vraag is, als het allemaal wel zo druk hoort te zijn? En nu denk je misschien dat er een

discours volgt van iemand die het allemaal wel op een rijtje heeft of maar 4u per dag werkt,

maar think again… Verre van – alleen volg ik de sociale druk niet meer!

Pick three



Als we vandaag ‘de boekskes’ lezen, of naar van die vreselijke women-only TV kanalen

kijken, als we alle trends en hypes van het moment zouden moeten volgen….

Dan kweken we ons eigen biologische groenten, naaien onze eigen kleding, fabriceren we

zelf lederen handtassen en porseleinen schotels, koken we elke dag ultra-fresh, bio en

gezond in een spik en span, gelekt en gelepeld huis, … dan slapen we minstens 8u per nacht, en hebben gemiddeld 2,7 keer stomende seks per week,… we krijgen 2,3 kinderen die we consequent, stevig, open-minded, zelfstandig, liberaal en communicatief opvoeden. We kleden die kinderen uiteraard in netjes gestreken en matchende outfits… Niet vergeten om die 2,3 kinderen zichzelf te laten ontplooien en ze naar hun 4 hobbies per week rond te

voeren. Daarnaast is belangrijk om voldoende quality time, me-time, family time te nemen,

en om etentjes en brunches te organiseren aan pinterest-waardig gedecoreerde tafels. We

doen dit alles uiteraard in een atletisch, verzorgd en afgetraind lichaam, en combineren dit

alles met fulltime job waar we ambitieus streven naar groei in onze professionele

ontplooiing. Gaf ik al aan dat je nondedju moet ontspannen & wellnessen… enne…. Vergeet ondertussen geen cultuur op te snuiven!

Ben je al moe?

11 jaar terug, na de geboorte van mijn oudste, hebben mijn man en ik beslist om er 3 te

kiezen. 3 topics waar we naar streven… Het zijn geen non-negociables, maar nice-to-haves

waar we ons op focussen, en die ons energie geven!


En laat me zeggen dat kleding naaien, strijken & pottenbakken de top 3 niet hebben

gehaald….


Goed is goed genoeg

Ik werk (meer dan) full time, heb 2,3 kinderen, ttz. 2 kinderen en 1 echtgenoot, (elk met 2,3

hobby’s). Ik probeer af en toe te sporten, tracht voldoende tijd vrij te maken voor

vrienden, en heb een serieus FOMO issue. Ergens niet bij zijn, bestaat niet!

Dus waarom ben ik niet overdreven gestresseerd, moe of overdonderd… omdat ik het woord

“Foert” heb leren omarmen, en omdat goed soms ook gewoon goed genoeg is.

Guilty as charged, of toch niet…

Een aantal keer per dag maak je onbewust de keuze tussen ‘werk’, ‘mama’ en ‘vrouw’, en

dankzij of eerder ondanks – voor velen – een katholieke opvoeding sluipt daar vaak een

stukje schuldgevoel bij, of naar je werk toe, of naar je gezin, of naar vrienden, of naar jezelf

omdat je weer niet bent gaan sporten. Je jongleert met een aantal ballen (hebdem?

#reclame #ballsnglory), en soms valt er wel eens eentje op de grond… en dat is gewoon niet zo’n drama als ik dacht op mijn 30ste !



Work life integratie

Het streven naar die so called work-life balance heb ik opgegeven omdat die mijns inziens

niet bestaat. Work life integratie vind ik een mooier begrip. ‘werk’ hoeft niet steeds van 09u

tot 17u, en gezinstijd ook niet steeds tussen 18u en 20u30 … Er zijn avonden dat ik graag

langer werk, gefocust zonder telefoons en mails…, en er zijn voormiddagen dat ik met één

van de kinderen even naar de dokter ga.

Er zijn zondagochtenden wanneer iedereen naar hobby’s is, en ik liever even in stilte en rust

door wat cijfers ga, terwijl ik evengoed op donderdagnamiddag eens een moment voor

mezelf te paard, of bij de kapper neem.



ree

Lang leve Foert

Mijn huis ligt er zelden spik en span bij. In een gezin met 2 ruiters, 2 voetballers, en een

tuinaannemer, is dat ook onbegonnen werk, en lijkt opruimen meer op tanden poetsen

terwijl je chocotoffs eet. Het heeft geen zin – en ik zeg dat ook volmondig ‘foert’. Hier wordt

geleefd, gespeeld, gewerkt en ja – dus ook gekruimeld … en die kruimels blijven wel al eens

een dag liggen. De mannen in huis katapulteren hun kleding graag eens weinig succesvol naar de wasmand,…. And I couldn’t care less… Ik loop niet te zagen, en ruim het

ook niet op ‘achter hun gat’ zoals we hier zeggen. De kinderen vullen en legen de vaat, en

dat is niet altijd op de manier dat ik het zelf zou doen… maar ’t is wel gebeurd, en that’s ok!


Elke avond vers koken is dan weer wel mijn ding. Het is onderdeel van mijn me-time en helpt me afkoppelen van de dag. Even ontspannen, niet te veel nadenken… met een goeie soul

playlist door de boxen… heerlijk!

Het is een nobel streven om elke dag opnieuw vers, lekker en gezond te koken voor mijn

kleine monsters – en als het kan, dan heel graag, maar als het niet kan … Awel, foert,… We

hebben een schitterende frietkotcultuur in België, de welke ik zonder het minste

schuldgevoel van tijd tot tijd al graag eens sponsor.

Ik kan perfect tevreden zijn in de chaos van kleren op de badkamervloer, van 100 brieven

van school op ’t prikbord, van 20 boeken naast de kast in plaats van erin, panini stickers

overal, en een tuin vol kinderen van ’t hele dorp rond…. Iedereen in huis doet zijn deel, en

dat is genoeg. Is het picture perfect? Maar bah neent… maar dat moet ook niet!


FOMO

Als er iets is, dat ik mezelf graag nog wil in temperen, dan is het FOMO. Ik wil altijd overal bij zijn, en ’t idee dat er ergens iets potentieel leuk te doen is, en ik er niet zou bij zijn – ja, dat knaagt. Ik kan daar echt lastig van zijn!

Ik zou elk concert, elk feestje, elke jumping, elke pop-up, elk restaurant, … willen gaan zien,

voelen, proeven, dansen en meemaken, en dat maakt me soms wel rusteloos. Mijn man

heeft geen FOMO whatsoever, en dat kan dan wel eens botsen… Anderzijds zorgt het voor

evenwicht. Ik trek hem soms tegen wil en dank mee, wat ie stiekem fijn vindt. En af en toe,

als ie echt zijn best doet, houdt hij me tegen en kan ik toch eens genieten van eventjes ‘rust’

en ‘niets doen’ en wat ‘rondlummelen’… Complementariteit zowel onder partners als onder

collega’s, that’s where the magic happens zeker.

AFKOPPELEN

Iedereen koppelt op een andere manier af, en soms ben ik verbaasd van mezelf in wat voor

een kleine momentjes dat zit… Voor mij is het semi-dansend koken met een soul en motown

playlistje op de achtergrond. Het is ook even 10 minuutjes mijn dochter haar kippen gaan

voeren, en eieren rapen, …

Voor mijn verjaardag kreeg ik een Bloomon abonnement, 1 keer per maand komt er bos

bloemen toe en ben ik 20 minuten de bloemen aan het uitpakken, sorteren, knippen,

schikken, …. Dat zijn een zalige 20 minuutjes.

Ook me 15’ te ver parkeren voor een afspraak, zodat ik ff kan wandelen en ademen…

Het hoeven niet altijd 4u sauna, 7-gangen tête à têtes, of 3 reizen per jaar te zijn, … kleine

oplaadmomentjes doorheen de week en af en toe eens schuldgevoel vrij de ene rol als

collega, mama, of vrouw, … te laten doorwegen op de andere, dat moet kunnen.


Heb ik de waarheid in pacht, bijlage niet… maar ik heb wel ‘foert’, en voor mij is ‘foert’

geweldig! Ik besef dat ‘foert’ niet zo evident is, als je niet de mogelijkheid hebt, zoals ikzelf

om deels je eigen uren te bepalen… maar je kan ‘Foert’ zeggen, of minder streng voor jezelf

zijn op zoveel manieren…

 
 
 

Opmerkingen


© 2021 by s-vo 

bottom of page